Jeśli chodzi o różnorodność, Linux trzyma się mocno w praktycznie każdej kategorii. Poniżej znajdują się niektóre z najbardziej popularnych typów kopii zapasowych obsługiwanych przez Linuksa:
Pełna kopia zapasowa Lnux
Stąd nazwa - pełna kopia zapasowa tworzy kompletną kopię wszystkich danych w systemie. Niektórzy administratorzy Linuksa wykonują domyślnie pełną kopię zapasową dla mniejszych folderów lub zestawów danych, które nie zajmują dużo miejsca w pamięci. Ponieważ wymagają one znacznej ilości miejsca, administratorzy odpowiedzialni za większe zestawy danych zazwyczaj wykonują pełne kopie zapasowe tylko okresowo. Problem z tym podejściem polega na tym, że może ono tworzyć długie luki, które narażają dane na większe ryzyko.
Wszystkie dane są scentralizowane w jednym zestawie kopii zapasowych Operacje tworzenia kopii zapasowych są wolniejsze w miarę wykonywania pełnych kopii zapasowych i gromadzenia większej ilości danych Łatwo dostępne dane sprawiają, że odzyskiwanie danych jest szybkie i łatwe Wymaga największej ilości miejsca w pamięci masowej Kontrola wersji jest łatwa w zarządzaniu Nieefektywnie wykorzystuje zasoby, ponieważ te same pliki są stale kopiowane.
Przyrostowe kopie zapasowe Linux
W przyrostowych kopiach zapasowych zapisywane są wszystkie dane, które uległy zmianie od czasu wykonania ostatniej kopii zapasowej - pełnej lub przyrostowej. Jeśli w niedzielę wieczorem zostanie wykonana pełna kopia zapasowa, we wtorek wieczorem można uruchomić przyrostową kopię zapasową, aby uwzględnić wszystkie pliki, które zmieniły się od czasu wykonania pierwszego zadania. Następnie w czwartek uruchamiamy zadanie, które kopiuje wszystkie zmiany dokonane od wtorku i tak dalej. W skrócie, metoda przyrostowa tworzy łańcuch kopii zapasowych. Te kopie zapasowe są układane w kolejności od oryginalnego punktu wyjścia.
Przyrostowe kopie zapasowe zajmują znacznie mniej miejsca niż pełne kopie zapasowe Konieczność przywrócenia wszystkich zarejestrowanych zmian powoduje wolniejsze operacje odzyskiwania Wykorzystanie mniejszej ilości miejsca powoduje zmniejszenie ilości obrazów kopii zapasowych i szybsze operacje tworzenia kopii zapasowych Konieczność przeszukiwania wielu zestawów kopii zapasowych powoduje wolniejsze odzyskiwanie poszczególnych plików Wspomaga działania związane z przechowywaniem danych poprzez tworzenie wielu wersji tych samych plików Początkowa pełna kopia zapasowa i wszystkie kolejne przyrostowe kopie zapasowe są potrzebne do pełnego odzyskania danych.
Różnicowe kopie zapasowe Linux
Kopie różnicowe zapisują wszystkie zmiany dokonane od ostatniej pełnej kopii zapasowej. Załóżmy więc, że w niedzielę wieczorem wykonujesz pełną kopię zapasową. Następnie w następny wtorek uruchamiasz różnicową kopię zapasową, aby zarejestrować wszystkie zmiany dokonane od czasu wykonania zadania w niedzielę. Zadanie uruchomione w czwartek rejestruje tylko zmiany dokonane od niedzieli i cykl ten trwa aż do uruchomienia następnej pełnej kopii zapasowej. Tę metodę można nazwać środkiem między pełnymi a przyrostowymi kopiami zapasowymi.
Różnicowe kopie zapasowe najbardziej efektywne wykorzystanie przestrzeni dyskowej Proces tworzenia kopii zapasowych jest wolniejszy niż przyrostowych Wykonuje kopie zapasowe szybciej niż pełne kopie zapasowe Proces odzyskiwania jest wolniejszy niż pełne kopie zapasowe Odzyskuje dane szybciej niż przyrostowe kopie zapasowe Do pełnego odzyskania danych potrzebna jest początkowa pełna kopia zapasowa i wszystkie kolejne kopie różnicowe.
Sieciowe kopie zapasowe
Sieciowe kopie zapasowe wykorzystują model klient-serwer do przesyłania danych przez sieć do miejsc docelowych kopii zapasowych. W konfiguracji sieciowej wiele komputerów może działać jako klienci i tworzyć kopie zapasowe danych na jednym scentralizowanym serwerze lub na wielu serwerach. W przypadku kompleksowego rozwiązania do odzyskiwania danych po awarii można łatwo zarządzać sieciowymi kopiami zapasowymi.
Kopie zapasowe przez FTP
Kopie zapasowe FTP wykorzystują architekturę klient-serwer, aby ułatwić tworzenie kopii zapasowych przez Internet za pośrednictwem protokołu File Transfer Protocol. Metoda ta może odgrywać integralną rolę w strategii ochrony danych, umożliwiając przeniesienie danych o znaczeniu krytycznym do obiektu poza siedzibą firmy. Wielu dostawców usług hostingowych oferuje możliwość korzystania z protokołu FTP. Linux zapewnia wygodny dostęp do wielu darmowych klientów FTP z repozytoriów oprogramowania dołączonych do wielu dystrybucji.
Kopia zapasowa przez FTP wykonuje kopie zapasowe i operacje odzyskiwania danych w łatwy i niedrogi sposób Brak szyfrowania przez FTP sprawia, że bezpieczeństwo staje się problemem Pomaga chronić dane przed pożarem, powodzią, wandalizmem i innymi katastrofami w miejscu pracy Kopie zapasowe są ograniczone wielkością plików Obsługuje dużą liczbę użytkowników na jednym koncie FTP Szybkość i niezawodność operacji tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania danych zależy od połączenia internetowego.
Narzędzia do tworzenia kopii zapasowych w systemie Linux
Teraz, gdy wiemy już, jak Linux radzi sobie z tworzeniem kopii zapasowych i odzyskiwaniem danych, poznajmy kilka narzędzi, które to wszystko umożliwiają. Narzędzia do tworzenia kopii zapasowych w Linuksie są tak różnorodne, jak sama pula dystrybucji. Istnieje wiele dostępnych komercyjnie opcji, ale nasza lista skupi się wyłącznie na tych, które są natywne dla środowiska Linux. Zaczynamy:
tar
Tar, skrót od Tape Archiver, jest najpopularniejszym narzędziem do tworzenia kopii zapasowych w systemie Linux. Podobnie jak inne narzędzia, działa zarówno jako polecenie, jak i samodzielne narzędzie, które reaguje na wiele poleceń. Tar jest znany z tego, że może wykonywać wiele różnych operacji tworzenia kopii zapasowych. Za pomocą programu Tar można wykonywać pełne kopie zapasowe serwerów i komputerów stacjonarnych lub kopie zapasowe danych na wielu urządzeniach. Można również wykonywać sieciowe kopie zapasowe przy użyciu narzędzi wiersza poleceń, takich jak NetCat (NC) i SSH.
dump
dump jest narzędziem starej szkoły, które tworzy kopie zapasowe systemów plików, a nie pojedynczych plików. Narzędzie to obsługuje dwa rodzaje operacji: pełne kopie zapasowe i przyrostowe kopie zapasowe. Można je zdefiniować za pomocą poziomów od 0 do 9. Poziom 0 nakazuje wykonać pełną kopię zapasową całego systemu plików. Poziomy od 1 do 9 nakazują programowi zapisanie wszystkich zmian dokonanych od czasu wykonania ostatniej kopii zapasowej na tym samym poziomie lub poziomie powyżej. Dump jest dość archaicznym narzędziem, dlatego w większości nowszych dystrybucji trzeba go ręcznie zainstalować.
dd
Proste, ale potężne, dd jest kolejnym narzędziem OG Unixa, którego administratorzy Linuksa używają do dziś. To, co czyni dd tak potężnym narzędziem, to jego zdolność do ochrony danych w sposób, którego inne narzędzia do tworzenia kopii zapasowych nie są w stanie dotknąć. Możesz użyć dd do wykonania kopii zapasowej całego dysku twardego, utworzenia kopii zapasowych partycji lub zawartości CD ROM. dd jest ograniczony do użytkownika root, i nie bez powodu. Jeśli nie będziesz ostrożny, jeden zły ruch tym potężnym narzędziem z linii poleceń może spowodować trwałą utratę danych!
0 Komentarze